Kad pomorcima u oluji preostane jedino molitva!
BN 231Mjesto radnje ove priče je Kapela zavjetnih darova Trsatskoga svetišta. Svaka od zavjetnih slika pomoraca svjedoči o „oluji svih oluja“, oluji u kojoj je posadama brodova preostalo jedino da spas potraže od Majke Božje Trsatske
„More ne poznaje milost. Ne poznaje nijedan drugi autoritet osim svog vlastitog," – ovaj čuveni citat dolazi iz jedne od najpoznatijih knjiga o moru iz pera američkoga romanopisca Hermana Melvillea, zapisan u dobro nam znanom romanu Moby Dick. Upravo zbog tog autoriteta, koji je na snazi otkad je svijeta i vijeka, mora i brodova, mnogim pomorcima kad bi se našli u oluji, posebice u vrijeme jedrenjaka, nije preostajalo ništa drugo negoli da se za spas svojih života molitvom obrate Svevišnjem i Kraljici Mora, te nekom svom svecu ili svetici – zaštitnicima. Zato ne čudi što u crkvama i kapelicama duž hrvatske obale, od Istre do krajnjeg juga zemlje te u susjednom zaljevu Boke kotorske, nailazimo na zavjetne darove pomoraca i ribara.
(više u tiskanom i CD izdanju)
